Cel wyprawy:
Pik Lenina, przez Tadżyków przemianowany na Szczyt Awicenny, przez Kirgizów pozostawiony pod starą nazwą, 7134 m n.p.m. – szczyt w Pamirze w paśmie Gór Zaałajskich, na granicy Tadżykistanu i Kirgistanu, drugi co do wysokości (po Piku Somoni) szczyt Pamiru. Został odkryty w 1871 r . przez rosyjskiego geografa Aleksieja Fedczenkę, który nazwał go wówczas Szczytem Kaufmana. Zdobyli go w 1928 r . uczestnicy wyprawy niemieckiej Karl Wien, Eugene Allwein i Erwin Schneider. Pierwsi Polacy: Stanisław Biel, Eugeniusz Chrobak, Piotr Młotecki, Andrzej Sobolewski, Zbigniew Staszyszyn, Ryszard Szafirski i Adam Zyzak, zdobyli szczyt w 1967 r. w ramach odbywającej się wówczas alpiniady z okazji 50 rocznicy rewolucji październikowej. Na górze rozegrało się kilka wielkich tragedii. W 1974r. w wyniku nagłego załamania pogody oraz niekompatybilności radiotelefonów radzieckich z zachodnimi, w obozie na 7000 m n.p.m. zginęła cała 8-osobowa kobieca wyprawa na szczyt, co przyczyniło się do opóźnienia rozwolu alpinizmu i himalaizmu kobiecego w ZSRR. W 1990r. w wyniku lawiny spowodowanej trzęsieniem ziemi zginęli wszyscy wspinacze przebywający w obozie II, 43 osoby. Współcześnie Pik Lenina jest najczęściej odwiedzanym i uznawanym za najłatwiejszy siedmiotysięcznikiem. Zalicza się do tzw. „Śnieżnej Pantery”.
Szczyt Awicenny, Pik Lenina, widok z obozu I (ABC). Fot. Aleksandra Dzik
Uczestnicy wyprawy:
- Piotr Bartochowski
- Tomasz Borowiec
- Magdalena Derezińska
- Aleksandra Dzik
- Jan Lenczowski
- Aleksandra Maj
- Paweł Tatarek
- Maciej Westerowski
Przebieg wyprawy:
Droga bez odwrotu – relacja Oli Dzik z wyprawy
Na wierzchołku Szczytu Awicenny (Piku Lenina), 11 sierpnia 2006. Od lewej: Tomasz Borowiec, Aleksandra Dzik. Fot. Aleksandra Dzik
